طراوت باران

یقین دارم تو هم من را تجسم می کنی گاهی

به خلوت با خیال من تکلم می کنی گاهی

هر آن لحظه که پیدا می شوی از دور مثل من

به ناگه دست و پای خویش را گم می کنی گاهی

چنان دریای ناآرام وطوفانی تو روحم را

اسیر موج های پرتلاطم می کنی گاهی

دلم پر می شود از اشتیاق وخواهشی شیرین

در آن لحظه که نامم را ترنم می کنی گاهی

همه شعر وغزل های پر احساس مرا با شوق

تو می خوانی وزیر لب تبسم می کنی گاهی

تو هم مانند من لبریزی ازحس جنون عشق

یقین دارم تو هم من را تجسم می کنی گاهی